medieval.org
axabeba.com
lindoro.es
Lindoro NL-3028
2015
1. Cantigas de Santa María [4:52]
CSM 384 •
CSM 2
Biblioteca del monasterio de El Escorial. Códice j.b.2
2. Stella Splendens [2:42]
LV 2
Biblioteca del monasterio de Montserrat. Códice Ms 1, ‘Llibre Vermell’
3. Danza Inglesa [3:59]
Oxford, Bodleian Library, Douce 139
4. El Lamento de Tristano / La Rotta [4:04]
Londres, British Library, Additional 29987
5. De toutes Flours [5:11]
Faenza, Biblioteca Comunale 117, ‘Faenza Codex’
6. Cantiga de Santa María [5:08]
CSM 179 •
CSM 322
Biblioteca del monasterio de El Escorial. Códice j.b.2
7. La VII Estampida Real [4:13]
París, Biblioteca Nationale, fonds français 844C, ‘Le chansonnier du Roy’
8. Douce Dame Jolie [2:55]
París, Biblioteca Nationale, fonds français, Manuscritos Machaut A, B, C, E y G
9. Inperayritz de la Ciutat Iojosa [3:02]
LV 9
Biblioteca del monasterio de Montserrat. Códice Ms 1, ‘Llibre Vermell’
10. Saltarello [2:38]
Londres, British Library, Additional 29987
11. Cantiga de Santa María [3:21]
CSM 393 •
CSM 353
Biblioteca del monasterio de El Escorial. Códice j.b.2
12. Trotto [2:19]
Londres, British Library, Additional 29987
13. Estampida Ghaetta [8:09]
Londres, British Library, Additional 29987
14. Polorum Regina [4:12]
LV 7
Biblioteca del monasterio de Montserrat. Códice Ms 1, ‘Llibre Vermell’
Ante la abundante iconografía sobre conjuntos de cuerdas, vientos, percusión y
canto en la Edad Media, surge una pregunta lógica: ¿cómo se comportaba un
tañedor de por ejemplo cítola o laúd ante una pieza medieval cuando se
enfrentaba solo con ella, teniendo en cuenta que esta música no está escrita
para ningún instrumento en concreto?
El profesor Crawford Young, de la Schola Cantorum de Basilea, en su artículo
“Laúd, guitarra y cítola” (Indiana University Press. Indiana, 2000, pp. 355-375)
recomienda reescribir (aprender a arreglar) la música de los siglos XIV y XV
para instrumentos de cuerda pulsada: “Los músicos profesionales del siglo XV
fueron compositores arreglistas tanto como instrumentistas o vocalistas. El
repertorio de laúd del siglo XV está todo a nuestro alrededor, en cada forma de
notación salvo en tablatura de laúd, con la excepción de unas pocas tablaturas
de final del siglo”.
“The Evidence” es el título del primer capítulo de uno de los libros de
referencia para el acercamiento a la interpretación de la música de danza en el
periodo medieval: Medieval Instrumental Dances (Indiana Press). En él, el
profesor Timothy J. McGee profundiza en la práctica instrumental de este
género, confrontando los principios del teórico medieval Johannes de Grocheio
con la práctica instrumental, los ejemplos iconográficos (escultóricos y
pictóricos principalmente) y las referencias literarias en las que aparece algún
tipo de aportación al respecto.
Sobre estos pilares se sustenta este proyecto en el cual, ante la insuficiencia de
datos o tratados que aborden directamente la interpretación en los
instrumentos medievales de cuerda pulsada, se ha optado por convertir los
parámetros de investigación citados en el párrafo anterior, en premisas sobre
las que edificar un silogismo cuyo resultado es el concierto que ustedes tienen
ante sí, El Arte Medieval De La Péñola.
http://www.lindoro.es/catalogodefault.php?disco=NL-3028